ජී -7 සමුළුව, නේටෝ සමුළුව, ඇමරිකා - යුරෝපා සංගම් සමුළුව ආදිය සඳහා ජනාධිපති බයිඩන් පසුගිය සතියේ සිය පළමු යුරෝපා සංචාරයේ යෙදෙන අතරතුර චීනයට එරෙහිව ඊනියා “සාරධර්ම සන්ධානයක්” ගොඩනැගීමට උත්සාහ කළේය.

ඉතින්, ඇමරිකානුවන්ට යුරෝපයේ ප්‍රතිචාරය කුමක්ද? ජී 7 සමුළුවේදී ජර්මානු චාන්සලර් මර්කල් බාහිර ලෝකයට ප්‍රකාශ කළේ වෙනස්කම් තිබියදීත් චීනය හා රුසියාව සමඟ, විශේෂයෙන් දේශගුණික විපර්යාස හා ජෛව විවිධත්වය සමඟ කටයුතු කිරීමේදී ජී 7 තවමත් සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීමට බලාපොරොත්තු වන බවයි. ප්‍රංශ ජනාධිපති මැක්‍රොන් පවා පැහැදිලිවම කියා සිටියේ ජී 7 චීනයට සතුරු සමාජයක් නොවන බවයි. දේශගුණික විපර්යාස, ජාත්‍යන්තර වෙළඳ හා සංවර්ධන ප්‍රතිපත්ති වැනි කරුණු සම්බන්ධයෙන් ජී 7 තවමත් චීනය සමඟ කටයුතු කළ යුතුව තිබේ.

නිසැකවම, යුරෝපා සංගමයේ එම නායකයන් දෙදෙනා ඇමරිකාවට අනුගත නොවී තම ස්වාධීන අදහස් ප්‍රකාශ කරති. ඇමරිකාව සහ යුරෝපය තවමත් ආරක්ෂක සන්ධානකරුවන් වුවද, දෙපාර්ශ්වය අතර බොහෝ වෙනස්කම් ඇති අතර, එමඟින් අත්ලාන්තික් සාගර හවුල්කාරිත්වය දිගු කලක් තිස්සේ එකිනෙකාගෙන් බොහෝ දුරස් වී ඇති බව පෙනේ.

පැහැදිලිවම, ජර්මනිය, ප්‍රංශය සහ අනෙකුත් යුරෝපීය රටවල් හඳුනාගෙන ඇත්තේ බටහිර රටවල් විසින් ආධිපත්‍යය දරන, පවත්නා ජාත්‍යන්තර ක්‍රමය සහ පද්ධතිය යටතේ දේශගුණික විපර්යාස, සයිබර් ආරක්ෂාව සහ ගෝලීය වසංගතය වැනි අභියෝගයන්ට මුහුණ දීම දුෂ්කර බවය. චීනය හුදකලා කොට පාලනය කිරීම ඔවුන්ගේ අභිමතාර්ථයන් නොවේ.

පසුගිය සිව් වසර තුළ ඇමරිකාවේ පැරණි පරිපාලනය ඒකපාර්ශ්වික ප්‍රතිපත්ති අන්තයට ක්‍රියාත්මක කර ඇති අතර යුරෝපීය රටවල් එයින් විශාල වශයෙන් පීඩා විඳ ඇත. ඇමරිකාවේ මෑත කාලීන අපකීර්තිය ගැන යුරෝපීය නායකයින්ගේ දීර්ඝ කාලීන අධීක්ෂණය නිසා ඇමරිකාව කෙරෙහි යුරෝපයේ විශ්වාසය තවදුරටත් දුර්වල වී ඇත.