ජාත්‍යන්තර පරමාණුක බලශක්ති ඒජන්සිය ෆුකුෂිමා න්‍යෂ්ටික දූෂිත අපජලය මුහුදට මුදා හැරීම පිළිබඳ තක්සේරු වාර්තාව නිකුත් කර සතියකට ආසන්න කාලයක් ගතවී ඇත. මෙම කාලය තුළ ජපානයේ දූෂිත ජලය මුහුදට මුදා හැරීමේ සැලැස්මට එරෙහිව පැසිෆික් දූපත් රටවල්, පිලිපීනය, ඉන්දුනීසියාව, දකුණු අප්‍රිකාව, පේරු රාජ්‍යය, චීනය සහ දකුණු කොරියාව ඇතුළු ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවන්ගෙන් විරෝධය අඛණ්ඩව පළ වේ. එම තක්සේරු වාර්තාව නිකුත් කිරීමෙන් පසුව, ඇමරිකානු රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුව "සාදරයෙන් පිළිගන්නවා" යනුවෙන් ප්‍රකාශයක් නිකුත් කළ අතර, ජපානයේ එම සැලැස්ම පිළිබඳව බටහිර දේශපාලනඥයෝ බොහෝ දුරට නිහඬව සිටිති.

විෂ ද්‍රව්‍ය සහ මානව හිමිකම් පිළිබඳ එක්සත් ජාතීන්ගේ විශේෂඥයෙකු වන Marcos Orellana මහතා මෑතකදී පෙන්වා දුන්නේ ජපානයේ න්‍යෂ්ටික දූෂිත අපජලය මුහුදට මුදා හැරීමේ සැලැස්ම මානව හිමිකම්වලට විශාල අවධානමක් ඇති කරන බවයි.

ජපානයේ එම සැලැස්ම සම්බන්ධයෙන් සමහර බටහිර රටවල් මෙතරම් “ලිහිල්”වන්නේ ඇයි? ඇත්තෙන්ම Fukushima Daiichi න්‍යෂ්ටික බලාගාරය 1960 ගණන්වල ඇමරිකානු සිවිල් න්‍යෂ්ටික තාක්ෂණය භාවිත කිරීමේහි ජපානයේ පළමු ව්‍යාපෘතිය විය. 2011 දී ෆුකුෂිමා න්‍යෂ්ටික අනතුර සිදු වූ පසු, ජපානය සහ ඇමරිකාව එම න්‍යෂ්ටික අනතුර ඔවුන්ගේ සන්ධානය ස්ථිරව ප්‍රවර්ධනය කිරීම සඳහා "අවස්ථාවක්" ලෙස ගත්හ. ජපානයේ පරිසර දූෂණය වෙනුවෙන් වෙනත් රටවල කොපමණ අයිතිවාසිකම් අහිමි වුවත් ඔවුන් සැළකිලිමත් වන බවක් පෙනෙන්නට නැත.